عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست

هر انسانی در زندگی خود ممکن است کسی را از دست داده باشد که برایش کنار آمدن با این فقدان یا نبودن بسیار سخت باشد. آنچه که با خواندن کتاب «عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست» با آن مواجه می‌شوید نحوهٔ رویارویی با این شرایط سخت و کنار آمدن یا بهتر بگوییم طی کردن آن روزها، هفته‌ها و سال‌ها است. درمقدمه هر کتابی بخشی مربوط به قدردانی از کسانی است که نویسنده را در نوشتن کتاب‌اش یاری رساندند، اما شاید کمتر کسی توجه به این نکته داشته است، که این قدردانی‌ها روابط عاطفی بین انسان‌ها است که نویسنده اهمیت این روابط را چنین توصیف می‌کند:

«همیشه تقدیم‌ها و قدردانی‌های اول هر کتاب را می‌خوانم. دوست دارم خطوط رابطه را ببینم، مربی و راهنما را، زندگی‌هایی که حول کتاب جریان دارد، و زندگی کسی که آن کتاب را نوشته است. »

کتاب «عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست» به قلم مگان دیواین و ترجمهٔ سیده سارا ضرغامی و آرزو مومیوند است که انتشارات میلکان آن را به چاپ رسانده است.

موضوع کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست

کتاب «عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست» درباره کسانی صحبت می‌کند که کسی را که بسیار به آن وابسته بودند و از صمیم قلب دوستشان داشتند به هر شکلی از دست داده‌اند. این از دست دادن و غم بزرگ نیازمند طی کردن مسیری است که بتوانند با این تنهایی یا نبودن کنار بیایند و همچنین از تلاش‌های بیهوده اطرافیان برای مرهم گذاشتن بر درد بازمانده که شاید نه تنها کمکی نکند بلکه دردی را به دردهای آن‌ها بیافزاید، رها شوند. نویسندهٔ کتاب خود سال‌ها درمانگر کسانی بوده که با مشکلات روحی و عاطفی متعددی روبه رو بودند، اما هنگامی که همسرش را جلوی چشمانش از دست داده و عاجز و درمانده شده، بهترین درمان را صحبت کردن و همدردی با کسانی می‌دانسته که خود این تجربه مشابه را داشته‌اند که طبیعتا درک بیشتری نسبت به افراد دیگر دارند، چون این همدردی و صحبت از غم، تجربه‌ای قابل لمس‌تر است در جامعه‌ای که شاید درکی منطقی از سوگواری و مدت زمان طی شدن این مصیبت وارده ندارد.

هر بخش از این کتاب به مراحل گذراندن این غم و سوگ از مرحله واقعیت فقدان تا مرحله عشق ورزیدن می‌پردازد تا پله پله این مسیر سخت را هموار کند. این کتاب اشاره می‌کند که سوگواری برای کسانی که عزیزی را از دست دادند، بیماری محسوب نمی‌شود. البته لازم به ذکر است که نویسنده به جامعه آمریکا اشاره می‌کند اما در اصلِ این ماجرا تغییری ایجاد نمی‌شود و درمانگر با همه تخصصی که دارد نمی‌تواند بهتر از یک همدردی که خود تمام این مراحل سخت را پشت سر گذاشته است، به بازمانده کمک کند و مرهمی برای دردهایش باشد. در نهایت عشق ورزیدن به خودمان و دیگران بهترین درمان برای سپری کردن این دوره سخت از زندگی هر کسی است که با چنین فقدانی روبه رو شده است. این کتاب برای کسانی که عزیزی را از دست دادند اما هنوز نتوانستند با این فقدان و دوری کنار بیایند پیشنهاد خوبی است.

درباره نویسندهٔ کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست؛ مگان دیواین

مگان دیواین نویسنده، روانشناس و گوینده آمریکایی متولد سال ۱۹۷۰ در آمریکا است. او اولین بار در سال ۲۰۱۷  با کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست به شهرت رسید. دیواین سال‌ها به صورت روانشناس خصوصی مشغول به کار بود اما بعد از از دست دادن همسر خود آن هم جلوی چشمانش در دریا، مسیر جدیدی در زندگی‌اش رقم خورد.

جملاتی از کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست

واقعیت سوگ با آنچه دیگران از بیرون می‌بینند بسیار متفاوت است. دردی که در این دنیا وجود دارد که نمی‌توانید با شادی از تن‌تان بیرون کنید. به راه‌حل نیاز ندارید. نیاز ندارید سوگ را پشت سر بگذارید. شما به کسی نیاز دارید که وقتی، در میان وحشت سوسوزننده ایستاده‌اید و به حفره‌ای خیره می‌مانید که زمانی زندگی شما بوده است، دست‌های‌تان را محکم بگیرد. بعضی چیزها را نمی‌توان درمان کرد؛ فقط باید آن را به دوش کشید.

چقدر بی‌ربط است که طوری درمورد سوگ صحبت کنیم انگار یک چیز ذهنی است؛ چیزی که بشود به سادگی فراموش کرد! هوش، که کلمات را تنظیم می‌کند و دستور به پیروی از مراحل یا گام‌ها یا رفتارهای معقول می‌دهد، بر سطحی کاملا متفاوت از قلب تازه شکسته قرار دارد.

دیدن درد کشیدن کسی که دوستش دارید شدیدا سخت است. آن‌هایی که دوستتان دارند و می‌گویند: « آن قدر قوی هستی که از پسش بر بیایی. روزی حالت بهتر می‌شود. همیشه اوضاع این قدر بد نخواهد ماند. » شما را تشویق می‌کنند به آیندهٔ بسیار روشن‌ترتان نگاه کنید؛ به زمانی که دیگر درد زیادی نخواهید داشت. از دوستان نزدیک گرفته تا آشنایان دور، هر کدام نظر خودشان را نسبت به سوگ شما دارند. هرکسی می‌خواهد به نحوی حال‌تان را بهتر کند. این بخشی از انسانیت است: ما می‌خواهیم منشا درد را از بین ببریم، می‌خواهیم کمک کنیم می‌خواهیم کمکمان کنند. از یکدیگر چیزهایی می‌خواهیم که باید قادر به ارائه‌اش باشیم.