سینما ادریس رنجی

انتشارات افکار منتشر کرد:

آلن بدیو در سی متن مختلف که از اواخر دههٔ ۱۹۵۰ تا امروز را در بر می‌گیرند، از رابطهٔ خویش با «هنر هفتم» نوشته است. این متون سیری فراخ‌دامن از سینمای هنری پنجاه سال اخیر در دسترس قرار می‌دهند، از فیلمسازان مدرنیته (مورنائو، برسون، اولیویرا، تاتی، گودار) تا شماری فیلم‌های معاصر امریکایی (ماتریکس، ماگنولیا، دنیای بی‌عیب‌ونقص)، در کنار چند تجربهٔ نادر (گی دوبور، سینمای ۶۸، فیلم‌های مبارز گروپ فودر و غیره) و مقاله‌های تحلیلی دربارهٔ مشخصه‌های فیلم کمدی فرانسوی، فیلمسازان «مدرنیتهٔ دوم»، سینمای سوئیس به‌مثابه مظهر «بیطرفی سینمایی»، در باب «دیالکتیک حکایت»، فیلم به‌مثابه «ماشین فلسفی»، سینما به‌مثابه «مظهر دموکراسی» و بحث‌های موشکافانه دربارهٔ بسیاری فیلم‌ها و فیلمسازان برجستهٔ دیگر، از جمله میزوگوچی، اوزو، روسلینی، ویسکونتی، هیچکاک، هاکس، آنتونی‌مان و عباس کیارستمی.

فهرست فصول این کتاب به شرح زیر است:

پیش‌گفتار

«سینما بسیار با من سخاوتمند بوده است»

فرهنگ سینمایی

سینمای تجدیدنظرطلب

هنر و نقد آن

خودکشی خوبی: شاید شیطان، روبر برسون

مردی که هرگز ازپای نمی‌نشیند: در شب درمی‌غلتیم، در کام آتش، گی دوبور

آیا شرق ابژه‌ای برای وجدان غربی است؟: حلقهٔ فریب، ولکلر شلوندورف

نقاط ارجاع برای مدرنیتهٔ دوم سینما

قضیهٔ دِمی: اتاقی در شهر، ژاک دمی

سوئیس: سینما به‌مثابه تفسیر

یادداشت‌های گسیخته درباب فیلم کمدی فرانسوی

کشورهای زیادی برای رفتن هست: ژان بیژیاوی، کلود هاژژ، ژاک سانسول

بازگرداندن معنا به مرگ و تصادف: زمان ویران، پیر بوشو

سینما به‌مثابه صنعتی خصوصی، همچنین نمایشی خصوصی است

حرکت‌های نادرست سینما

آیا می‌توان دربارهٔ فیلم سخن گفت

یادداشت‌هایی درباب خندهٔ آخر: فردریش ویلهلم مورنائو

«اندیشیدن ظهور رخداد»: سینما ۶۸

کمدی الهی و صومعه: مانوئل دی اولیویرا

دیدنِ مازاد: ت– (و) اریخ سینما، ژان‌لوک گودار

تأملاتی بر وضعیت کنونی سینما

تصدیق بی‌چون‌وچرای قدرت پایدار سینما: گرگ کرانهٔ غربی، هوگو سانتیاگو

شور، ژان‌لوک گودار

«به عشق بگو آری، یا تنها باش»: ماگنولیا، پال تامس اندرسن

دیالکتیک حکایت: ماتریکس

سینما به‌مثابه آزمایش فلسفی

در باب سینما به‌مثابه مظهر دموکراسی

پایان یک آغاز: همه‌چیز روبه‌راه است، ژان‌لوک گودار و ژان‌پیر گورن

ابعاد هنر: بخشش، اودی الونی

بی‌عیب‌ونقصیِ جهان، نامحتمل اما ممکن: دنیای بی‌عیب‌ونقص، کلینت ایستوود