آرزوهای بزرگ

انتشارات گهواره منتشر کرد:
خواهرم پیله کرده بود و میخواست همه چیز را درباره «میس هویشام» بداند. به نظرم رسید که توصیف واقعی او نمیتواند کار درستی باشد و به همین دلیل به قصه بافی رو آوردم. از قامت بلند و لباسهای تیره میس هویشام برایش گفتم. از اینکه روی صندلیِ حریر و سیاه رنگی مینشیند و برادرزاده‌اش، دوشیزه استلّا، در بشقاب طلا برایش کیک و نوشیدنی می‌آورد. اما دروغ گفتن به جو در توانم نبود و به همین دلیل با او به کارگاه آهنگری رفتم.
«حرفایی که راجب میس هویشام گفتم یادته؟ همه ش دروغ بود جو. »
سپس به او از آن دختر زیبایی گفتم که مرا پاپتی خوانده بود. گفتم که‌ای کاش دستهایم زمخت، و پوتینهایم مسخره نبودند…