دوردست

۱۴۰۰/۰۷/۲۲

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران  (ایبنا)،  مراسم رونمایی و جشن امضای رمان «دوردست» نوشته میثم نبی، با حضور نویسنده اثر و هادی خورشاهیان، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی و محسن حکیم معانی، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی، با اجرای ویدا بابالو در موسسه فرهنگی هنری هفت اقلیم برگزار شد در این نشست، هادی خورشاهیان با اشاره به محتوا و بن‌مایه‌های طرح‌شده در رمان دوردست گفت: از مضامین اصلی رمان مضمون «تنهایی» است و نویسنده برای این مضمون با تمهید پیش رفته و این تنهایی را با شگردهای مختلف در شخصیت‌های داستان نشان داده است. هرکدام از شخصیت‌های رمان تنهایی خاص خودشان را تجربه می‌کنند و در عین حال با بیان روایت‌های مختلف شخصیت‌ها در جریان روایت انگار با یک «تنهایی جمعی» روبه‌رو می‌شویم. به این بن‌مایه در بسیاری از آثار ادبی و داستانی پرداخته شده؛ اما در این رمان نویسنده به شکلی درست از آن بهره برده است خورشاهیان افزود: مضمون «عشق» از دیگر بن‌مایه‌های داستان است که به‌موازات مفهوم تنهایی در جریان ماجرا پیش می‌رود. عشق ارائه‌شده در داستان عشق مهیبی نیست که خواننده را به این بهانه ترغیب به پیگیری داستان کند؛ آنچه که ایجاد جذابیت می‌کند، فضاسازی‌های داستان و بهره از خرده‌روایت‌های مختلف است وی در ادامه با اشاره به جنبه‌های تاریخی این رمان، گفت: از دیگر ویژگی‌های «دوردست» بهره‌گیری از جغرافیا و تاریخ است. نویسنده با بیان جزئیات خواننده را با موقعیت‌ها و شخصیت‌هایی ملموس مواجه کرده و برای خوانندگانی که موقعیت‌های تاریخی داستان را زندگی کرده‌اند، ملموس‌تر کرده است در ادامه، محسن حکیم معانی درباره الگوی روایت این رمان گفت: الگوی اصلی این رمان و بهانه روایت پیش از این نیز در بسیاری آثار استفاده شده؛ تلاشی که میثم نبی در این رمان داشته، بهره‌گیری از شیوه «روایت در روایت» است. این الگو در بسیاری از آثار کلاسیک مثل مثنوی معنوی و نیز هزارویک شب استفاده شده است. همچنین از نیمه‌های قرن گذشته به بعد از این تکنیک در بسیاری از آثار مدرن بهره برده شده؛ با این تفاوت که در رمان «دوردست» روایت‌های مختلف و شخصیت‌های آن و ماجراهایی که هرکدام به شکل فردی دارند، با همدیگر ارتباط پیدا می‌کنند و این ویژگی باعث شده که دو روایت اصلی داستان در هم تنیده شده و روایت منسجمی ارائه شود وی در ادامه درباره شخصیت‌پردازی داستان و نقش کاراکترهای مختلف رمان در بیان ماجرا گفت: نقطه قوت این رمان «شخصیت پردازی» های آن است

۱