از غافل‌‌گیر شدن چندان استقبال نمی‌کنم، هیچ‌وقت نکرده‌ام. نه در زمان‌هایی که برای مناسبات به‌ظاهر خوش‌یمنی تدارک دیده شود و نه قاعدتا زمان‌هایی که اتفاقی مهندسی‌نشده رقم بخورد. ولی از طرفی خوب هم می‌دانم و واقفم بر این که زندگی قرار نیست هیچ‌وقت به حرف ما گوش دهد و به خواسته‌های ما احترام بگذارد. پس […]

چندی پیش در جمعی بودم که بحث درباره‌ی قیمت کتاب و لازمه‌ی افزایش آن، توجه بیش‌تر به افرادی که زندگی‌شان با نوشتن می‌گذرد، وجود پیوندی مستحکم بین انتشارات و کتابفروشی و… بود که بحث به سمت کتاب کودک و نوجوان هدایت شد؛ ناگهان به خودم آمدم و دیدم یکی از دوستان به نقل از مقالاتی […]

هر انسانی برای اوقات فراغت خود برنامه‌ای دارد؛ گاهی با دوستان قدیمی خلوت می‌کند، گاهی به سینما می‌رود، گاهی کتاب می‌خواند، از اخبار هنرمندان و ورزشکاران محبوب خود مطلع می‌شود و گاهی فوتبال می‌بیند. گفتم فوتبال… پدیده‌ای پر رمز و راز، مهیج و دوست‌داشتنی. باید بگوییم هستند افرادی که از دیدن فوتبال لذت نمی‌برند و […]

معمولا در یادداشت‌نویسی بر کتاب‌هایی که می‌خوانم ترجیحم این است که حال و هوای نوشته‌ام به فضای خلق‌شده توسط نویسنده اثر نزدیک باشد تا اندک کمکی در تصمیم‌گیری علاقه‌مندان به خواندن و یا نخواندن آن کتاب کرده باشم؛ ولی در صفحات اولیه‌ی کتاب «سیدارتها» به این نتیجه رسیدم که نزدیک شدن به فضای شاعرانه‌ی هرمان […]

جدایی در تمامی فرهنگ‌ها و در اغلب موضوعات، تلخ، ناراحت‌کننده و گزنده است. به زندگی خودمان رجوع کنیم؛ قطعاً ما هم طعم جدایی را چشیده‌ایم و تا مدت‌ها غم آن بر زندگی ما سایه افکنده و روند جاری فعالیت‌های کاری، شخصی و خانوادگی‌مان را تحت‌الشعاع قرار داده است. آن‌هایی که از لحاظ روحی و شرایط […]

من طوری رفتار می‌کنم که انگار هر آن ممکن است بمیرم. قدیم‌ترها با عبارت «زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست» ارتباط چندانی نمی‌گرفتم؛ معتقد بودم که فقط با سعی، تلاش و ممارست می‌توان به مقام‌های بالا و جایگاه‌های ارزشمند رسید و در این راه گاهی غم و مصیبت هم نصیب آدمی می‌شود و برای […]