انتشارات سخن منتشر کرد:

عرفان اسلامی «نگاه هنری» به دین مبین اسلام است ومولانا در مثنوی والاترین این نگرش را داشته است. مولانا برای بیان آموزه‌های عرفانی خود از داستان‌ها و حکایت‌های بسیاری بهره برده که بسیاری از آن‌ها داستان‌های پیامبران است.

از چشم‌اندازی که مولوی به این داستان‌ها می‌نگرد چندان اهمیت ندارد که برخی از این داستان‌ها در منابع معتبر وجود نداشته باشد. البته بعضی نیز از مآخذ کهن‌تر گرفته شده است. مولانا در پی آموزش است و در این رهگذر از هر وسیله‌ای استمداد می‌جوید و سرانجام نیز با بیان هنرمندانه خود، کار را به کمال می‌رساند.

کتاب حاضر، داستان‌های پیامبران و بهره‌گیری مولانا از آن‌ها در مثنوی را بررسی می‌کند.