انتشارات زوار منتشر کرد:

هنگامی که دانشجوی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بودم؛ بارها از استاد فقیدم، شادروان ملک‌الشعرای بهار می‌شنودم که می‌فرمود: «نثر پارسی با مراحل مختلفی که در طی قرون متمادی در مسیر تطور و تکامل پیموده و اسالیب و اقسام متنوعی که داشته و آثار ارزنده‌ای که از خود به جای گذاشته است؛ در تاریخ ادب و فن نقد کمتر بدان پرداخته و از آن سخن گفته‌اند.»