انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا منتشر کرد:

در تاریخ سیستان آمده است که بیت‌هایی از شاهنامه در بارگاه محمود برخوانده آمد. محمود گفت: «شاهنامه خود هیچ نیست، مگر حدیث ر ستم. اندر سپاه من، صد چون رستم هست.»

چه پاسخی داد فردوسی، به این سخن؟ پاسخی کوبنده، ویرانگر، دندان شکن… گفت: «زندگانی خداوند دراز باد! ندانم که در سپاه او چندان چون رستم هست؛ اما این دانم که جهان آفرین تا جهان آفرید سواری چون رستم نیافرید.» این بگفت و از بارگاه به درفت. پس از چندی محمود به خود آمد. گفت: «این مردک مرا، به تعریض، دروغزن خواند؛ بباید کشت.»