انتشارات سوره مهر منتشر کرد:

همه چیز از همان ماجرای چند روز پیش شروع شد. دختر خانمی که ما اصلا نجاتش ندادیم اما دوست داشت ما را قهرمان بداند، اسمش آتنا بود و از مامان شماره گرفته بود. دو روز پیش مادر آتنا تماس گرفت و از مامان شماره گرفته بود. دو روز پیش مادر آتنا تماس گرفت و از مامان تشکر کرد مامان هم مدام لابه لای حرفهایش چشمکی به من می‌زد و می‌گفت: «راستش ما که کاری نکردیم؛ همه ش کار حامد جان بود که اتفاقا الان یداره پایان نامه شو می‌نویسه.» مامان گوشی را که قطع کرد لبخندی زدو گفت: «حامد، باور کن ازت خیلی خوشش اومده.»

من که در این شرایط بیشتر می‌پسندم که استاد راهنماها و داورهای دفاع از پایان نامه از من خوششان بیاید تا بدون ایراد گرفتن‌ها اجاه بدهند دفاع کنم، ترجیح می‌دهم چیزی نگویم. از همان لحظه بابا و مامان به طور مستقیم و غیر مستقیم می‌خواهند به من پیام بدهند. مثلا بابا موقع نماز بعضی جاها ی قنوت را عمدا با صدای بلندی می‌گوید: «ربنا آتنا فی الدنیا حسنه…»