انتشارات علم منتشر کرد:
در طول چند سال اخیر، هریک از شما حداقل در یک امر اجتماعی فعالیت داشته اید: تکمیل برنامه‌های دانشگاهی، در کنار نگارش پایان نامه، دریافت ریزنمرات و تایید توصیه نامه، شما احتمالا باید فرم اطلاعات شخصی را نیز پر کنید که در کنار درخواست نام، آدرس و شماره شناسنامه، از شما می‌خواهد تا کادرهای جنسیت، نژاد و قومیت را نیز علامت بزنید. پیش از علامت زدن، آیا قلم شما روی این کادرها متوقف می‌شود؟ آیا می‌خواهید کادرها را خالی بگذارید و علامت نزنید؟ آیا شما از پرسش‌ها متعجب نشدید؟
دانشگاه‌ها و کالج‌ها، اطلاعات مربوطه را برای سنجش میزان «تنوع» در نهاد وابسته به خود گردآوری می‌کنند. در طول دهه گذشته بنابر دلایل سیاسی، اجتماعی و حتی اقتصادی، فشار زیادی برای ترویج «تنوع» نه تنها در کلاس‌های درس، بلکه در محیط‌های کاری نیز مشهود بوده است. اما چه چیزی به معنای واقعی کلمه، تنوع است. تنوع به طور کلی به این شکل تعریف می‌شود: «متشکل از عناصر و ویژگی‌های مختلف و به طور خاص، مفهوم تنوع در بافت گروه‌های اجتماعی دربرگیرنده آرمان‌های پذیرش و احترام و درک این مسئله بوده که گروه‌ها متشکل از افراد هستند.
با توجه به وجود تنوع در بستر رسانه‌های جمعی، در نظر گرفتن میزان تنظیم بازنمایی‌های اشخاص یا گروه‌های اجتماعی و میزان شنیدن یا بازتاب صداهای مختلف حائز اهمیت می‌باشد. باید پرسید که چگونه افراد و گروه‌های اجتماعی به تصویر کشیده می‌شوند و دلایل اساسی الگوهای خاص جهت ترسیم آن‌ها چیست. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که رسانه‌های جمعی نقش مهمی را در شکل دهی نحوه درک و احساس اشخاص در خصوص خودشان و دیگران ایفا می‌کنند. مردم هر روز درباره دیگران بر اساس نژاد یا قومیت، جنسیت، معلولیت، گرایش جنسی، طبقه، وسن به سرعت قضاوت می‌کنند. این نوع قضاوت‌ها، چه منصفانه چه به ناحق، درست یا غلط، مبتنی بر اطلاعاتی است که نه تنها در طول سال‌ها تجربه و تعامل با خانواده، دوستان و سایر شبکه‌های اجتماعی ایجاد شده است، بلکه نتیجه بمباران مداوم تصاویر و پیام‌های رسانه‌هایی است که افراد عموما در سنین پایین با آن‌ها درگیر می‌شوند. این بمباران تقریبا غیرقابل اجتناب است. برای مثال، اگرچه یک فرد ممکن است در منزل خود تلویزیون نداشته باشد، ولی تلویزیون‌ها در مطب پزشکان، فرودگاه‌ها و رستوران‌ها وجود دارند.