انتشارات ایجاز منتشر کرد:
وقتی به تنهایی یکی در یک جای دیگر از این دنیای پهناور که مثل من فکر می‌کند، مثل من حرف می‌زند و درست مثل من دنبال حقیقت است فکر می‌کنم، دلم می‌گیرد. هر روز به امید این بیدار می‌شود تا یک صورت تازه ببیند و لمس کند و از چشمانش بخواند که «این همان است که من می‌گفتم» و شب بدون توفیق سر به بالش بگذارد و هر روز غمگین‌تر و مایوس‌تر از گذشته شود و حتی خودش هم نداند از چیست…