انتشارات مهرگان خرد منتشر کرد:
نمایش‌نامهٔ تحسین‌برانگیز «رادرفورد و پسر» از تجربهٔ زیستهٔ گی‌تا ساوربی در یک خانوادهٔ کارخانه‌دار آمده است. سال ۱۹۱۲ وقتی که صدای زنان از صحنه تئاتر انگلیس به ندرت شنیده می‌شد او توانست تصویری حیرت‌انگیز از نزاع طبقاتی، جنسیتی و نسلی نشان دهد و در کنار ایبسن و برنارد شاو جایگاه خودش را به دست آورد. «رادرفورد و پسر» نمایش‌نامه‌ای در سه پرده و مجموعه‌ای است از تقابل‌های خانوادگی با پدر خانواده در پس‌زمینهٔ مردسالاری و سرمایه‌داری. جیمی پورتمن، منتقدِ تئاتر دربارهٔ نمایش‌نامه «رادرفورد و پسر» می‌گوید: «درامی که گیتا ساوربی نوشته به شکلی انکارناپذیر از دوره‌ای برایمان می‌گوید که در آن سیستم طبقاتی و تنش بین سرمایه‌داری و نظام کارگری و البته جایگاه زنان در جامعه مورد بحث است. اما آنچه ما را بیشتر شیفتهٔ این اثر می‌کند قبل از هر چیز بررسی شخصیت است. بررسی این که چگونه استبداد و فرهنگ غالب می‌تواند وضعیت انسان را بغرنج کند.»