سحر و جادو در سده‌های شانزدهم و هفدهم اروپا

انتشارات بوی کاغذ منتشر کرد:
در سرآغاز هزاره سوم، باور به درستی و ثمربخشی سحر و افسون دیگر بخشی از خط فکری تمدن باختر نیست. امروزه با وجود علاقه به جنبش خدانشناسی مدرن، تصاویر جادوگران و شعبده بازان، لااقل برای بسیاری از مردم از صحنه ملی غایب هستند و فقط به کتاب‌های داستان تعلق دارند. به هر روی، این مطلب همیشه صادق نبوده است و حتی هم اکنون در بخش‌هایی سوای باختر که تکنولوژی نتوانسته است بر روند کشاورزی سنتی فائق آید یا عدالت اجتماعی و رفاه مادی را تضمین کند، اعتقاد به جادو هنوز پابرجاست که همانندی‌های آشکار و قابل ملاحظه‌ای دارد با آنچه اروپاییان در ابتدای دوران جدید به آن باور داشتند. این امر حاکی از آن است که در تاریخ جادوپروری در اروپا هنوز چیزهایی به ویژه غم انگیز و اندوهبار وجود دارد. در فراخنای حدود ۲۰۰ سال که از اواخر سده پانزدهم آغاز شد، تعداد فراوانی از مردم که بیشتر آنها زن بودند، به اتهام جادوگری تحت پیگرد قرار گرفتند. حدود ۴۰۰۰۰ نفر از آنها به اعدام به شیوه زنده سوزی، دار زدن یا با شمشیر جلاد محکوم شدند، در حالی که تعداد نامعلومی از قربانیان دیگر از سوی همسایگان خود به تحمل نوعی کیفر محکوم شدند بدون اینکه نقشه‌ای از پیش داشته باشند، از قبیل یورش همگانی، حلق آویزی (بدون محاکمه) و طرد از جامعه.