انتشارات سروش منتشر کرد:
روزی روزگاری یک جفت گوشواره در حجره جواهر فروشی زندگی می‌کردند. گوشواره‌ها خواهرهای دوقلو بودند؛ دو حلقه کوچک که به هرکدام گلی طلایی رنگ متصل بود. آن‌ها کاملا شبیه یکدیگر بودند، اما تفاوت‌هایی هم داشتند. خواهر بزرگ‌تر، یعنی لنگه گوشواره‌ای که زودتر ساخته شده بود، آرام‌تر و خواهر کوچکتر احساساتی بود؛ خیلی زود اشکش درمی آمد. یک روز که دوقلوها در ویترین جواهر فروشی نشسته بودند، خواهر کوچکتر با کنجکاوی به مشتریان درون حجره نگاه کرد و به خواهرش گفت: خواهر جان! تو فکر می‌کنی کسی که ما را می‌خرد، زیباست؟ خواهر بزرگتر لبخندی زد و گفت: تا وقتی که ما را نخرند نمی‌توانیم بفهمیم، اما از خدا می‌خواهم که صاحب ما، آدم مهربان و خوش قلبی باشد؛ چون زیبایی واقعی در قلب آدم هاست.