رازی

انتشارات مبتکران منتشر کرد:
من نامی‌ام و از کتاب بیزارم.
معلم‌ها توی مدرسه دائم از مشاهیر گذشتهٔ ایران می‌گفتند و دائم آن‌ها را توی سر ما می‌زدند. بالاخره کلافه شدم و آستین‌ها را بالا زدم و خودم رفتم سراغ این آدم‌های خسته کننده. چشمتان روز بد نبیند!
کلی کتاب خواندم و یادداشت کردم. نتیجه‌اش این شد که رازی هم مثل خود ما بچه درس نخوان‌ها بود. تا سی سالگی بازی کرد و وقتی یک دل سیر بازی کرد، رفت سراغ درس و یک شبه دانشمند شد؛ آن هم با کمک یک شربت خفن که خودش کشف کرده بود…