دوبازتابگاه که می‌توانیم در آنها روحیه ایرانی و یونانی را به مقایسه بگذاریم یکی حماسه یونانی ایلیاد و دیگری حماسه ایرانی شاهنامه است.

با در کنار هم نهادن دوانسان ایلیاد و شاهنامه می‌توان دریافت که دنیای شاهنامه بازتر پرآفتاب‌تر و انسانی‌تر است.

دران نه از جدال بر سر یک دخترک کنیز و تقسیم غنایم جنگی حرفی در میان است ونه از کشانیدن نعش مقتول جنگی به دنبال ارابه.

در سراسر شاهنامه حتی یک مورد شکنجه و توهین به شخصیت انسانی و خلاف رسم مردانگی از جانب ایرانیان دیده نمی‌شود. تنها رویارویی در میدان جنگ است که جنگ ایران و توران بر سر خون به ناحق ریخته سیاوش یکی از آنهاست.

شاید بشود گفت که این طولانی‌ترین جنگ است که در ادبیات جهان برای بر سر کرسی نشاندن حق از آن ذکری به میان آمده است.