استاد فقید دکتر عبدالهادی حائری در کتاب حاضر بر این اعتقاد است که پس از عصر روشنگری اروپا به ویژه از سالهای آغازین سده نوزدهم جهان با تمدن بورژوازی غرب که دارای دو رویه نیرومند و پر تکاپو بود به شیوه‌ای گریز ناپذیر رویارویی گردید.

این دو رویه عبارت بودند از رویه دانش و کارشناسی و رویه استعماری.

در این اثر چگونگی رویارویی ایران با این دو رویه بررسی شده است.

بدین منظور نویسنده کتاب نحوه برخورد دستگاههای حاکم بر ایران با دانش و کارشناسی نوین و نیز با استعمار غرب را به اختصار بررسی و سپس به تفصیل برخوردهای اندیشه گران

ایرانی با دو رویه تمدن بورژوازی غرب را ارزیابی می‌کند.