«رها می‌کنم» اثر فیلیپ کلودل روایت مردی ۳۳ ساله است که لقب کفتار را به خود و همکارهایش داده است؛ چرا که وظیفهٔ شغلی‌شان آماده‌کردن کسانی‌ست که یکی از افراد خانواده‌شان را از دست داده‌اند و می‌خواهند پیشنهاد اهدای اعضایشان را بشنوند. شغلی رنج‌آور و تلخ که او را حساس و به یک منتقد تمام‌وقت در مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و… تبدیل کرده است. «رها می‌کنم» از اولین تجربه‌های نویسندگی کلودل در سال ۲۰۰۰ است که جایزهٔ تلویزیون فرانسه را به خود اختصاص داده که البته کمتر از سوی مترجمین در زبان‌های مختلف مورد استقبال قرار گرفته است. یکی از ویژگی‌های برجستهٔ این کتاب پیچیدگی قلم نویسنده و تداخل‌های زمانی و جابه‌جایی شخص و ضمیر است که ممکن است به دلیل اتفاقات و شخصیت‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، هنری و… به ابهامات آن اضافه شود. از این رو برای خوانندگان تیزهوش حکم یک بازی نفس‌گیر را دارد که هر لحظه کشف تازه‌ای را تجربه می‌کنند. فیلیپ کلودل یکی از نویسنده‌های مطرحی است که طی۲۰ سال فعالیت حرفه‌ای، همواره آثار سهل و ممتنع و تفکربرانگیزی را در ادبیات فرانسه از خود به یادگار گذاشته است. امید است مطالعهٔ این اثر که نخستین یادداشت‌های او را در دنیای جدی نویسندگی شامل می‌شود، در شناخت هر چه بیشتر این نویسنده و آثارش به همراه داشته باشد. پشت جلد کتاب آمده است: ما علامت‌ها و رمزهای خودمان را داریم: همکارم به من می‌فهماند هنوز خیلی زود است، که او می‌خواهد هنوز بیشتر منتظر بماند، اگر که می‌خواهیم شانسی داشته باشیم. کفتارها هیچ وقت عجول نیستند. آن‌ها ساعت‌ها اطراف طعمهٔ خود می‌چرخند در انتظار این که او ضعیف شود و بخوابد. باید درخواستمان را وقتی دهیم که مشتری به ته خط برسد، ته خطی که مرگ کسی که دوستش داشته پیش پایش می‌گذارد. این زمانی است که او کامل نرم شده، همانطور که همکارم می‌گوید، باید سریع جنبید. اما من دیگر نمی‌خواهم بجنبم، می‌خواهم بخوابم، می‌خواهم از سر خودم باز کنم