فرانسوا موریاک، رمان‌نویس نامدار فرانسوی و برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبی ۱۹۵۲، در «مادرِ پسر» یکی از قدرتمندترین و تکان‌دهنده‌ترین تصاویر را از فضای بسته و خفقان‌آورِ زندگی طبقهٔ بورژوای شهرستانی در نیمهٔ نخست سدهٔ بیستم ترسیم می‌کند. با این همه، «مادرِ پسر» مانند هر رمان بزرگ دیگری، به زمان و مکان خاصی محدود نمی‌شود و احساسات عمیق بشری را نشانه می‌گیرد؛ احساساتی چون رنج و اندوه، و البته بارقه‌هایی از خوشی و شادی که گاه در زندگی سوسو می‌زند. از همین روی است که حتی گذشتِ نزدیک به ۱۰۰ سال از انتشار نسخهٔ اصلی «مادرِ پسر»(۱۹۲۳)، از طراوت و زیبایی آن نکاسته و همچنان خواندنی وتر و تازه جلوه می‌کند.