کتاب «سفر با الیا کازان»، نوشتهٔ زولفو لیوانلی از جمله آثار ناداستان و تاریخی نشر خوب است که با ترجمه‌ای روان از پری اشتری به دوست‌داران کتاب عرضه شده است. الیا کازان، کارگردان و استاد مشهور سینما، خود را نه یک آمریکایی یا یک یونانی بلکه همواره یک آناتولیایی می‌دانست. او بسیاری از بازیگران را نیز با استعدادی که خود «لبخند آناتولیایی» می‌نامیدش، برای همکاری قانع می‌کرد. اندوه حاصل از غربت و بیگانگی هرگز سایهٔ سنگین خود را از زندگی کازان برنداشت. تا جایی که حتی جایزهٔ اسکارش را نیز سرشار از حزن در دست گرفت. شاید برای کمی تسلی خاطر بود که قصد سفر به سرزمین مادری‌اش، کایسری کرد؛ درست مثل قهرمانان تراژدی‌های یونان که از سرنوشت خود آگاهند اما پیش از مرگ به مجادله با آن برمی‌خیزند. کازان مدت کوتاهی پس از بازگشت از این سفر، در خانهٔ سرد و بی‌روحش واقع در نیویورک جان سپرد…