انتشارات فصل پنجم منتشر کرد:
ماه از کتان رقص تو افتاده بر زمین
رقصا…! امان نمی‌دهدم عشق این چنین
شکل پرنده در کفن باد خوش‌تر است
چندان که سمت مشکل من زیر بوسه هات
آن سان که خون زخمی ما توی آستین
انگار از تردد غمگین این قلم
بر صفحه‌های باز تو زاییده می‌شوی
انگار پاپتی شده‌ام در گوزن‌ها
مویت به خواب هام بلوط تُنُک زده
رقصا. . ! غمی به آخر این شعر نوک زده