انتشارات نیلوفر منتشر کرد:
نوشتن تبر، مثل بسیاری از داستان‌های خوب، شاید با یک فکر شروع شده باشد که به ذهن همه ما هم بارها رسیده اما پسش زده‌ایم، زیرا ته دلمان باور داریم که قواعد زندگی اجتماعی با قواعد جنگ یکی نیست.
از این گذشته میان حقیقت و مجاز فرق می‌گذاریم و اگر کسی معنای مجازی یک ضرب المثل یا اصطلاح را نداند و آن را به معنای حقیقی بگیرد، اشکالی در کار او می‌بینیم و او را به زبان ندانی و حتی ساده لوحی متهم می‌کنیم.
اما تبر داستان چنین آدمی است، آدمی که میدان رقابت را میدان جنگ و از میدان به درکردن رقیبان را به معنای کشتن آن‌ها می‌داند. به این اعتبار، پایه داستان بر نوعی بازی با الفاظ و شوخی با کلمات است، اما از این نقطه آغاز که بگذریم هیچ چیز عجیب یا غیرعادی‌ای در آن نیست. تلقی دور از ذهن قهرمان داستان از رقابت البته سایه‌اش را بر سراسر داستان می‌اندازد.
-حسین معصومی همدانی
دانلد وست لیک، نویسندهٔ امریکایی آثار کمیک۔ جنایی باید جایزهٔ نوبل را ببرد. دیگر بس است ستایش از وقایع نویسان عصا قورت داده و وحشت زده و شبه ژرف اندیش وضعیت بشر. وست لیک زرنگ و باهوش و بامزه است -نویسنده‌ای پُرکار- و خیلی هم ژرف اندیش. ولی مگر داوران نوبل شوخ طبعی هم سرشان می‌شود؟ فکر نکنم.
- ویلیام کریستول