دستان مستان

انتشارات گویا منتشر کرد:
آمدی؛ تا جان به پای افشانمت؛
زآن سپس، در دیدگان بنشانمت.
گر بیفشانم به پایت جان و سر،
سر فروناری تو، ای جان! دانمت.
هرگزم «آری» ز تو ناید به گوش،
نیز اگر با صد زبان می‌خوانمت.
خوش به جان من درآیی تیز و تفت،
هر زمان کز دل برون می‌رانمت.
بوسه‌ها بر لب تو را خواهم زدن!
روزی آخر کین خود بستانمت.