فرازهایی از پندنامه اخلاقی جاکومو لئوپاردی

انتشارات بوی کاغذ منتشر کرد:
پندنامه اخلاقی که فرازهایی از آن، در این اثر به فارسی ترجمه شده مجموعه بیست و چهار نوشته منشور در قالب گفت و گو یا داستان با محتوایی طنزگونه است که بین سال‌های ۱۸۲۴ تا ۱۸۳۲ به رشته تحریر در آمده و نویسنده بارها آن را بازبینی و تصحیح کرده است. دو نسخه چاپی اولیه به ترتیب در سال‌های ۱۸۲۷ و ۱۸۳۴ منتشر شدند و نسخه نهایی که امروزه می‌شناسیم، در سال ۱۸۳۵ به طبع رسیده است. این اثر در حقیقت از کتاب جنگ افکار (Zibaldone) آبشخور گرفته و موضوع اصلی آن رابطه انسان با تاریخ، همنوعانش و به خصوص با طبیعت است. از دیگر موضوعات این مجموعه می‌توان به مقایسه میان ارزش‌های گذشته و شرایط حقیر و پست زمان حال زندگی انسان، قدرت تخیل و تصورات ذهنی آدمی، شکوه و جلال شرایط روحانی انسان و همچنین موضوع دلزدگی و خستگی که از جزئیات لاینفک زندگی بشر است، اشاره کرد.