انتشارات یکشنبه منتشر کرد:
«دیالکتیک هگل منبع پایان ناپذیری از رنجش هاست. حتی آن کسی هم که در یافتن و پیمودن راهش از دل منطق پر آشوب پارمنیدس افلاطون موفق شده است نسبت به آن حس دوگانه‌ای دارد - حس منطقی وی آزرده می‌شود، ولی در عین حال نشاط نظر پردازی را نیز تجربه می‌کند. ولی، نیت من تعمقی دربارهٔ دیالکتیک، این روش یا ناروش اندیشه، برای رسیدن به حکمی نهایی دربارهٔ آن نبوده است. بلکه، نگرانی من این بود که شاید دیگر چیزی از ثروت بصیرتی که می‌تواند از این فن سرگیجه آور سرچشمه گرفته و توسط آن میانجیگری شود باقی نمانده باشد. چون، هرچه هم که در بارهٔ منطق تردیدپذیر دیالکتیک گفته شود و فراتر از آن، «منطق پژوهش» به «منطق مفهوم» ترجیح داده شود، باز هم نمی‌توان فلسفه را پژوهشی ساده یا تحقیقی علمی دانست. »
هانس گئورگ گادامر، پیشگفتار