انتشارات شهرستان ادب منتشر کرد:
من داله جمع می‌کنم. داله دو تا شاخه به هم چسبیده است عینهو حرف دال که ازش تیرکمان سنگی درست می‌کنند. این داله مرگ است. موقعی که این داله را با چاقوی میوه خوری می‌کندم، روی بالاترین شاخه درختی بودم که ریشه‌هایش آب مرده‌ها را خورده بودند. باد شاخه را تکان می‌داد و چند بار نزدیک بود از آن بالا بیفتم روی تخت مرده شورخانه.