انتشارات نگاه معاصر منتشر کرد:
علم حقوق معمولا بحث برانگیز است. در حالی که حقوق دانان و سیاستمداران از روی عادت مزایای حقوق را می‌ستایند، اما اصلاح طلبان از نارسایی‌های آن گلایه می‌کنند و شک گرایان نیز غالباً ماهیت خودبرتربین حقوق از عدالت، آزادی و حاکمیت قانون را منکر می‌شوند. با وجود این، افراد اندکی منکر آن‌اند که حقوق در بسیاری از جوامع به ابزاری مهم برای پیشرفت و بهبود در زندگی اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و اقتصادی ما انسان‌ها تبدیل شده است. به دگرگونی‌هایی که قواعد حقوقی در مورد بسیاری از جوانب زندگی ما ایجاد کرده‌اند و دست کم یک بار به عنوان موضوعی شخصی تجربه‌شان کرده‌ایم بیاندیشید: ارتقای برابری جنسیتی و نژادی، امنیت در کار و فعالیت، تغذیه سالم‌تر، صداقت در تجارت و دسته‌ای از آمال پسندیده و نیکوی دیگر. قوانین مربوط به حمایت از حقوق بشر، محیط زیست و امنیت شخصی ما نیز به سرعت رشد پیدا کرده‌اند. گویی هیچ چیز فراتر از حیطه اقتدار حقوق نیست. این توسعه عظیم در حوزه قانون گذاری هم شهروندان را در آشنایی با قواعد بی‌شمار قانون، وهم مقامات را در اجرای آن‌ها در عمل با مشکل مواجه کرده است.