ابراهیمی که «ه» ندارد

انتشارات ایجاز منتشر کرد:
می‌خواهم ساده بگویم، همه چیز می‌آید و می‌رود. تنها تکیه گاهی که در زندگی ثابت می‌ماند، نوعی تصویر «دیگری» است. یک دیگری که خود متغیر است، سیال است، حتی گاه متناقض است، اما تو می‌توانی در تمام او، یک نقطه پیدا کنی که رابط تو و این دنیاست. این نقطه حرکت می‌کند، تغییر می‌کند، پررنگ می‌شود، کم رنگ می‌شود، اما برای توهمواره یک اتصال می‌ماند، من نام این را می‌گذارم «مردمک قلب آدمی».