انتشارات سروش منتشر کرد:
لوله‌ها بزرگ و قطور بودند و سیاهی‌شان چشم را خیره می‌کرد. از دور به مارهایی غول پیکر می‌ماندند، پیچیده به هم که سرودمشان را نمی‌شد پیدا کرد. محلوج گوسفندهایش را دورش جمع کرده بود و نگاهش به مارها بود که از صبح اول وقت چند یونیفرم پوش بالا و پایینشان می‌گشتند: زمین را متر می‌کردند، چپ و راست عکس می‌گرفتند، چرتکه می‌انداختند و در پوشه‌ای چیزی قلم می‌زدند. آن طور که علامت پشت یونیفرم‌هایشان می‌گفت، مأمور دولت بودند و برای اداره منابع کار می‌کردند.
هوا شرجی بود و پیرهن محلوج لیچ آب چسبیده بود به تنش، مثل همه آن‌ها که در ساحل می‌گشتند، مثل عبود که به بلمی تکیه داده بود، چشم دوخته به اشباحی در خط خلیج.