اپوش شاه

انتشارات یکشنبه منتشر کرد:
افسوس! هیچ کس در آن غوغا صدای مرا نشنید. افسوس! ما همیشه عجله می‌کنیم، در آمدن، در کشتن! حتی فرصت نمی‌دهیم که رعشه‌های روحمان آرام بگیرند. افسوس! ما همیشه اسیر شوریم، اسیر شور که می‌شویم شعور را پس می‌زنیم. من فریاد می‌زدم مکرر و احدی فریادم را نمی‌شنید که همهٔ مردمان غرق شور و شادی برانداختن اپوش بودند.
بخشی از نمایشنامه