انتشارات سولار منتشر کرد:
امیل چوران (۱۹۱۱-۱۹۹۵)، فیلسوف و جستارنویس اهل رومانی، یک تبعیدی تمام عیار است، تبعیدی به تمام معنا تبعیدی به جسم و، به روح و به جغرافیا؛ از این روست که «جان تبعید» در سرشت او تنیده شده است. همه چیز را از این منظر در روح و جان خود می‌پراکند. آنگاه جانش به خلجان در می‌آید، برمی آشوبد، فرو می‌ریزد، فرو می‌ریزند. از نو جهانی دیگر می‌آفریند. همسو با آن خالق بزرگ، از برآسودن زیر درخت حیات، تا رانده شدن، تا سرگردانی همین دقیقه حیات. این گونه است که چوران یک فیلسوف مبارز است که برعلیه «آن» بزرگ برمی خیزد از سقوط سخن می‌گوید. از سقوط درون دامچاله تقدیر. چوران بار سنگین این سقوط را با زبانی شاعرانه تلطیف می‌کند و با لذتی هنرمندانه ما را به درک هستی شناسانه میهمان می‌کند.