هدف اصلی ما در کتاب حاضر این است که به بیان شروط انسجام‌بخش و نوسازانه‌ای بپردازیم که در آگاهانه‌ساختنِ بیداری دینی لازم است. دستیابی به این هدف متضمن بررسی دو گونهٔ اساسی از این شروط است که یکی تحت عنوان «تجربه» و دیگری تحت عنوان «تعقل» قرار می‌گیرد. دربارهٔ شروط تجربه باید چنین گفت: در بیداری اسلامی راهی برای دستیابی به انسجام وجود ندارد، مگر راهیابی به ژرفای تجربهٔ ایمانی و نفوذ عمیق در آن. دربارهٔ شروط تعقل نیز باید گفت که راهی برای دستیابی به تجدد در بیداری اسلامی یافت نمی‌شود، مگر توسل به چارچوب‌بندی، سامان‌دهی و تأسیس این تجربهٔ ایمانیِ عمیق به‌وسیلهٔ جدیدترین و قوی‌ترین روش‌های عقلی و تواناترین آن‌ها در مجهز ساختن ما به اسباب زایش فکری.