در یک قطار درجه سه که از پاریس به رم می‌رود، مردی به دودلی‌های خود در انتخاب میان دو زن و دو شهر می‌اندیشد. همراه با حرکت قطار از هرآنچه در پیش چشمش، در اندیشه‌اش و در حافظه‌اش می‌گذرد سخن می‌گوید و گذشته و حال و آینده را در روندی پیچیده در هم می‌آمیزد. اما نکته در خور توجه اینکه شخصیت اصلی داستان این مرد نیست بلکه شمایید که در این قطار درجه سه نشسته‌اید و زندگی خود را مرور می‌کنید. به کارگیری این شیوه، یعنی روایت دوم‌شخص، رابطه‌ای چند وجهی میان نویسنده- خواننده و شخصیت داستان برقرار می‌کند که در آن خواننده میان هم‌ذات پنداری خود با نویسنده و قهرمان داستان در نوسان است…میشل بوتور، از برجسته‌ترین نمایندگان «رمان نو» فرانسه، از جمله نویسندگان است که نحوه نگرش به رمان را تغییر داد. آثار او، به ویژه «دگرگونی» از شاخص‌ترین نمونه‌های این دیدگاه تازه است. بوتور با فاصله گرفتن از روایت سنتی داستان رمانی تازه و مبتکرانه خلق کرده که در عین حال روشن، روان، معتدل و به دور از پیچیدگی‌های معمول «رمان نو» است…