آ. مانت آنسای می‌خواست نوازندهٔ پیانو شود، اما در هجده‌سالگی دچار یک بیماری ناشناخته شد که او را تا مرز زمینگیر شدن پیش برد. به همین دلیل به نوشتن روی آورد که تحرک جسمانی کمتری نیاز داشت. ماحصل اولین تجربهٔ آنسای در این عرصه، رمانی شد به نام «آمده بودم موهایم را ببافم» که ناگهان نام او را به عنوان نویسنده‌ای توانمند بر سر زبان‌ها انداخت و به کتاب پرفروش نیویورک‌تایمز بدل شد. شیکاگو تریبون هم آن را به عنوان یکی از کتاب‌های برتر سال انتخاب کرد. اما اتفاق مهم‌تر برای «آمده بودم موهایم را ببافم»، انتخاب آن به عنوان کتاب منتخب باشگاه کتابخوانی اپرا وینفری بود.