انتشارات گل آذین منتشر کرد:
حالا آن دختر شاد، کمتر می‌خندید، چون کسی که دوستش داشت بلافاصله سگرمه هاش تو هم می‌رفت و انگار دارد یک بیانیهٔ هشدار آمیز را از رو می‌خواند، لفظ قلم می‌گفت: «آن که می‌خندد، هنوز خبر هولناک را نشنیده است.»
حالا آن آموزگار کلاس پنجم ابتدائی پاورقی خوان و غرق در عوالم دخترانه‌اش، به جای کتاب‌های «پَر» و «برباد رفته» و دیدن سریال‌های محبوبش از تلویزیون سیاه سفیدشان، شب‌ها تا نزدیکی‌های صبح، «پاشنه آهنی» می‌خواند.