انتشارات نیماژ منتشر کرد:
چرا امروز باید مقید به سندی باشیم که بیش از دو سده قبل گروه پنجاه‌وپنج‌نفرهٔ انسان فانی آن را تهیه کرده است؟ و درواقع به امضای سی‌ونه نفر رسیده، که شمار قابل‌توجهی از آن‌ها برده‌دار بوده‌اند، و فقط در سیزده ایالت با آرای تعدادی کمتر از دو هزار مرد تأیید شده که از مرگ همهٔ آن‌ها خیلی گذشته و دیگر فراموش شده‌اند؟ شهروند ما ممکن است در پاسخ بگوید: بالاخره ما در تغییر قانون اساسی‌مان با افزودن متمم آزادیم و پیش از این هم اکثراً چنین کرده‌ایم. بنابراین، قانون اساسیِ فعلی ما درنهایت منطبق بر رضایت ما است که امروز زندگی می‌کنیم. اما پیش از اینکه این پاسخ را بپذیریم، پرسش دیگری مطرح می‌کنم: آیا ما آمریکایی‌ها تابه‌حال فرصتی برای ابراز نظر دربارهٔ نظام قانون اساسی داشته‌ایم؟