وقت دلدادگی

انتشارات اشراقی منتشر کرد:
والدین تلاش می‌کنند و فرزندانشان را با قامتی رعنا بزرگ می‌کنند و امید دارند بال زندگی‌شان شوند. هر خانواده‌ای موقعیتش برای این تلاش متفاوت است. نیما در ناز و نعمت رشد می‌کند با آزادی خاطر زندگی‌اش را خوب یا بد هدایت می‌کند. ولی از نقطه‌ای باید به اصرار والدینش زندگی‌اش را با فاخته قسمت کند. دختری که ناز و نوازشی از والدین دریافت نکرده و امید دارد در زندگی مشترکش جایی برای شادی پیدا کند. ولی آیا نیمایی که سرش جای دیگری گرم است، می‌تواند این شادی و امید را به فاخته تقدیم کند؟ یا رنج فاخته هنوز ادامه خواهد داشت؟!