فلسفهٔ پول

انتشارات مرکز منتشر کرد:
«فلسفهٔ پول» در میان آثار زیمل، که جستارنویسی زبردست بود، اثری منحصر به فرد است. با آن که تودرتو و چندرگه و ترکیبی پیچیده و درهم تنیده از رشته‌هایی چون فلسفه و جامعه شناسی و تاریخ و روانشناسی به نظر می‌رسد، باید گفت کتاب زیمل در اصل متنی مشخصاً فلسفی است که، به مدد یک روش فلسفی منسجم و مشخص، پیوندی دیالکتیکی میان انبوهی از جزئیات تاریخی و اقتصادی و اجتماعی و سیاسی برقرار می‌سازد. او در فلسفهٔ پول تحلیل‌های جامعه شناختی و روانشناختی را برای تبیین و تفسیر فلسفی بحران سوژهٔ مدرن به کار می‌گیرد، بحرانی که در همهٔ اجزای زندگی اجتماعی رخنه کرده است. این بحران چیزی نیست جز تلاش فرد برای دستیابی به آزادی و خودآیینی در مواجهه با نیروهای عظیمی چون جامعه و سنت و فرهنگ و تکنولوژی. وقتی عملکرد پول را در وجه تاریخی و فرهنگی‌اش در نظر بگیریم عملیات‌های ارزشگذاری و دلالتگری و معنابخشی آن را به عیان می‌بینیم.
قابلیت پول در تشدید نیروهای متضاد بدان قدرتی ظاهراً نامحدود می‌دهد تا همزمان تجزیه کند و وحدت بخشد، تا چیزهای کاملا ناهمسان و نامشابه را هم‌ارز گرداند، تا کیفیت را به کمیت تبدیل کند، و از مادی‌ترین جنبه‌های حیات مادیت زدایی کند.
زیمل بصیرت‌های شوپنهاوری و نیچه‌ای را در تفسیر فلسفی خویش از تطور فرهنگی مسایل مربوط به معنا و ارزش ادغام می‌کند و بدین سان استراتژی فلسفی ویژه‌ای طراحی می‌کند تا پروژهٔ هگلی تاریخ فکری و فرهنگی را از نو صورت بندی کند.