انتشارات نیلوفر منتشر کرد:
«هیچ رمانی، به اندازه بینوایان، شخصیت‌های جاودانه نیافریده است؛ از ژان والژان، قهرمان مسیح کردار داستان گرفته تا عالی جناب میری یل، قدیس مردی که سرنوشت او را تغییر داد، همچنین تناردیه‌های سنگدل، کوزت، دختر فانتین تنکامه، ماریوس که تصویری است از بیست سالگی خود ویکتور هوگو، ژاور، افسر کینه توز پلیس و، سرانجام، گاوروش، نماد بچه‌های خیابان‌های پاریس در قرن نوزدهم؛ اینها همگی در گذر زمان، به کهن الگو بدل شده‌اند. اما شخصیت اصلی این رمان، بدون تردید، مردم پاریس‌اند. »
ژان دورمسون، عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فرانسه
«بینوایان، داستان احسان و نوع دوستی است، داستان نزاع آدمی با پلیدی‌های نهفته در روحش، کتابی که وجدان خواننده را مخاطب قرار می‌دهد و از او می‌پرسد: نظرتان چیست؟ شما چه نتیجه‌ای از این داستان می‌گیرید؟ باید جستجو کرد، سال‌ها و سال‌ها، تا شاید بتوان کتابی نظیر بینوایان یافت.
شارل بودلر، ۱۸۶۲
«بینوایان چیزی نیست جز اثری شاعرانه، به معنای واقعی کلام. »
آرتور رمبو، ۱۸۷۱