انتشارات پرتقال منتشر کرد:
سم گرین واقعا، واقعا، واقعا، واقعا، واقعا، واقعا واقعا، واقعا، واقعا واقعا، واقعا، واقعا، واقعا واقعا، واقعا، واقعا، واقعا واقعا واقعا واقعا واقعا، واقعا، واقعا، واقعا، واقعا واقعا، واقعا برای تولد یازده سالگی‌اش روزشماری می‌کرد. واقعا! دیگر نمی‌توانست منتظر بماند. اصلا آرزو می‌کرد کاش هر روز تولدش باشد.
پس اولش خیلی هیجان زده شد که صبح روز بعد دوباره تولدش بود.
و دوباره. و دوباره.
ولی بعضی وقت‌ها باید مراقب باشی چی آرزو می‌کنی…
سم یاد حرفی که مامانش زده بود افتاد: «اگه یه ستارهٔ دنباله دار ببینی، می‌تونی آرزو کنی. باید آرزو کنی. » سم خرافاتی نبود. ولی این فرق داشت. این ستاره آن قدر درخشان، آن قدر سریع و آن قدر توی آسمان واضح بود که
واقعا حس کرد ممکن است جادویی باشد.
«آرزو می‌کنم هر روز تولدم باشه! »
در آن لحظه انگار ستاره یکھو نورانی‌تر شد. برای یک لحظه، انگار با نوری خیلی روشن‌تر درخشید و بعد صاف از آسمان افتاد پایین.