انتشارات سروش منتشر کرد:
جسد در او بود، جسد با او بود و او تمام شب در خودش می‌لولید و ضجه می‌زد. شده بود تابوت، تابوت متحرک سایه‌اش.
… او همان طور ایستاد و به خانه‌های آن سمت خیابان نگاه کرد. فقط پنجره یکی از آپارتمان‌ها باز بود، بازِ باز. خانه می‌درخشید، خانه‌ای سفید و روشن و پر از سر و صدای بچه‌ها. چقدر دلش می‌خواست می‌توانست در آن خانه باشد، در خانه‌ای پر از شور زندگی، پر از هیجان.