فریادرسان مردم و اتحادیه‌های کارگری

انتشارات طلایه پرسو منتشر کرد:
«فریادرس مردم به هر نشانی از ظلم و سرکوب، هرجا که رخ دهد، واکنش
نشان می‌دهد.»
نویسندگان این کتاب - کارل مارکس، ولادیمیر ایلیچ لنین، لئون تروتسکی، فارل دابز و جک بارنز - برپایهٔ تجربهٔ چندین نسل مبارزهٔ انقلابی کارگران، توضیح می‌دهند که از چه رو سازماندهی برای تقویت اتحادیه‌ها نه تنها برای اتحاد رزمنده و قدرت ضربتی سیاسی طبقهٔ کارگر ضروری است، بلکه در ساختن حزب انقلابی پرولتری نیز نقشی مرکزی دارد.
اما فعالیت‌های حزب پرولتری نه با اتحادیه‌های کارگری آغاز می‌شود و نه پایان می‌یابد. این فعالیت‌ها با گسترش دسترسی سیاسی حزب در همهٔ جهات، به شهرهای کوچک و بزرگ و مزرعه‌ها آغاز می‌شود. همچنین با تبادل نظرات و به اشتراک گذاشتن تجربیات با همهٔ اقشار کارگران، دهقانان، تولید کنندگان خرد و دیگر زحمت کشان، صرف نظر از جنسیت، رنگ پوست، زبان یا منشأ ملی. با گسترش دادن مرزهای فرهنگی و دانش‌مان از تاریخ و جهان.
فریادرس مردم همهٔ نشانه‌های سرکوب سرمایه داری را به کار می‌گیرد تا توضیح دهد چرا این کارگران و متحدان ما هستند که - در مسیر مبارزه توسط اتحادیه‌ها و فراتر از آن - بنیان‌های جهانی نه بر مبنای خشونت و رقابت، بلکه بر مبنای همبستگی بین زحمت کشان سراسر جهان را پی ریزی می‌کنند.