انتشارات پیکان منتشر کرد:
صدای گیرایش، جذبهٔ نگاهش، شکوه جمالش، شاید هم کمالش، تا عمق جانم را به بازی گرفت. نگاهمان چه زیبا درهم ماند، شاید تقدس عشق به این است که اختیاری نیست و یکباره به قلب انسان می‌نشیند.
آری او همان عشق گمشده من بود، نیمه دیگر وجود من، کسی که می‌توانست به تمام رؤیاهایم جامه عمل بپوشاند. از ته دل آرزو کردم‌ای کاش مسعود در تقدیرم باشد. آیا خواسته درستی بود؟ درون قلبم شوقی می‌تپید و به من جسارت می‌بخشید. دوباره نگاهم را به سمت تابلو برگرداندم، ناگهان زنی را دیدم که از دیدگانش اشک جاری بود. او که بود؟ …