انتشارات قدیانی منتشر کرد:
کم روخانم دست خودش نبود.
خجالتی بود.
خیلی ناجور و شدید کم رو بود.
آن قدر خجالتی بود که هم خودش اذیت می‌شد و هم دیگران را اذیت می‌کرد.
یک جور عجیبی کم رو بود، یعنی باید گفت یک جور، کم رویی بیش از حد.
در هرلحظه، هرکسی، هر چیزی به کم روخانم می‌گفت، او مثل لبو سرخ می‌شد.