کتاب «بندها» اثر «دومنیکو استارنونه»، یکی از آثار برجسته ادبیات معاصر ایتالیا است. این رمان که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد و به سرعت توجه منتقدان و خوانندگان را به خود جلب کرد، رمانی تاثیرگذار است که با زبانی ساده و روان به بررسی موضوعات عمیقی مانند: عشق، رنج، گذر زمان، مرگ و زندگی می‌پردازد. «استارنونه» با نثر زیبا و توصیف‌های عمیق، داستانی پیچیده و جذاب را روایت می‌کند که به بررسی روابط انسانی، هویت و خانواده می‌پردازد. این رمان که توسط: امیرمهدی حقیقت در نشر «چشمه» به پارسی ترجمه شده، به سرعت پس از انتشار به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های ادبیات داستانی تبدیل شد. در ادامه متن نگاهی داریم به موضوع و مضامین اصلی داستان رمان «بندها» اثر «دومنیکو استارنونه».

موضوع کتاب «بندها» اثر «دومنیکو استارنونه»

داستان کتاب «بندها» حول محور زندگی زنی به نام «واندا» می‌چرخد که در آستانهٔ مرگ قرار دارد. او در طول زندگی خود با اتفاقات تلخ و شیرین بسیاری روبرو شده است و حالا در لحظات پایانی عمرش، به مرور خاطرات گذشته می‌پردازد. «واندا» با نگاهی موشکافانه به روابط خود با خانواده، دوستان و عشاقش می‌نگرد و به این نتیجه می‌رسد که زندگی چیزی جز مجموعه‌ای از انتخاب‌ها و تصادفات نیست. در این کتاب، «استارنونه» با نثری شاعرانه و توصیف‌های دقیق، دنیای پیچیده «واندا»  و خانواده‌اش را به تصویر می‌کشد. «واندا» با انتظارات بالا و فشارهای خانوادگی مواجه است که او را در مسیر جستجوی خود به چالش می‌کشد. این فشارها نه تنها از سوی خانواده بلکه از سوی جامعه نیز به او تحمیل می‌شود. «استارنونه» به خوبی نشان می‌دهد که چگونه انتظارات اجتماعی و فرهنگی می‌توانند بر روی هویت فرد تأثیر بگذارند.

یکی از مضامین کلیدی کتاب، جستجوی هویت است. شخصیت اصلی در تلاش است تا بفهمد چه کسی است و چه چیزی او را تعریف می‌کند. این جستجو او را به روابط پیچیده‌ای با دیگر اعضای خانواده‌اش می‌کشاند. عشق، خیانت و ناامیدی از جمله احساساتی هستند که در طول داستان به طور مکرر مطرح می‌شوند. «استارنونه» با پرداختن به این موضوعات، عمق احساسات انسانی را به تصویر می‌کشد و خواننده را به تفکر درباره روابط خود دعوت می‌کند.

روابط خانوادگی در «بندها» بسیار پیچیده و گاهی دردناک است. شخصیت‌ها هر یک با چالش‌ها و مشکلات خاص خود دست و پنجه نرم می‌کنند. این روابط نشان‌دهنده واقعیت‌های تلخ زندگی هستند که در بسیاری از خانواده‌ها وجود دارند. «استارنونه» با دقت به جزئیات این روابط پرداخته و احساسات شخصیت‌ها را به خوبی منتقل کرده است.

علاوه بر این، کتاب به تأثیرات جامعه بر روی شخصیت‌ها نیز می‌پردازد. فرهنگ ایتالیایی و انتظارات اجتماعی نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت‌ها دارند. این تأثیرات نه تنها بر روی تصمیم‌گیری‌های شخصیت‌ها تأثیر می‌گذارد بلکه بر روی احساسات و روابط آن‌ها نیز سایه می‌اندازد.

استایل نوشتاری «استارنونه» به گونه‌ای است که خواننده را به عمق داستان می‌کشاند. تکنیک‌های خاصی مانند فلش‌بک‌ها و توصیف‌های بصری، به غنای داستان افزوده‌اند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که خواننده احساس کند در حال تجربه کردن زندگی شخصیت‌هاست.

در نهایت، «بندها» نه تنها یک رمان درباره خانواده و روابط انسانی است، بلکه همچنین دعوتی برای تفکر درباره هویت و معنای زندگی است. «استارنونه» با خلق شخصیتی چون«واندا»، ما را به چالش می‌کشد تا در جستجوی خود باشیم و با واقعیت‌های زندگی روبرو شویم.

مضامین کلیدی کتاب «بندها» اثر «دومنیکو استارنونه»

کتاب «بندها» نوشتهٔ «دومنیکو استارنونه» به بررسی چندین موضوع مهم می‌پردازد:

هویت و خودشناسی: یکی از موضوعات اصلی این رمان، جستجوی هویت شخصیت‌ها است. شخصیت اصلی در تلاش است تا بفهمد چه کسی است و چه چیزی او را تعریف می‌کند.

روابط خانوادگی: روابط میان اعضای خانواده پیچیده و گاهی دردناک است. «استارنونه» در این رمان به بررسی پیچیدگی‌های روابط انسانی، از جمله رابطه مادر و دختر، زن و شوهر و دوست می‌پردازد و به خوبی نشان می‌دهد که چگونه انتظارات و فشارهای خانوادگی می‌توانند بر روی فرد تأثیر بگذارند.

عشق و خیانت: عشق در این داستان به عنوان یک نیروی پیچیده و گاهی مخرب معرفی می‌شود. خیانت و عدم صداقت در روابط انسانی موضوعاتی هستند که به طور مکرر در داستان مطرح می‌شوند.

اجتماع و فرهنگ: «استارنونه» به بررسی تأثیرات جامعه بر روی شخصیت‌ها نیز پرداخته است. فرهنگ ایتالیایی و انتظارات اجتماعی نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت‌ها دارند.

درباره نویسنده

«دومنیکو استارنونه» نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس ایتالیایی که با آثارش به اعماق روان انسان‌ها نفوذ می‌کند و پیچیدگی‌های روابط انسانی، عشق، مرگ و گذر زمان را با زبانی ساده و گیرا روایت می‌کند. ، در سال ۱۹۴۳ در ناپل به دنیا آمد. او یکی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات معاصر ایتالیا است و آثارش به خاطر نثر شاعرانه و تحلیل عمیق روابط انسانی شناخته می‌شوند. «استارنونه» علاوه بر نویسندگی، در زمینه تدریس نیز فعال بوده و به عنوان استاد زبان و ادبیات ایتالیایی در دانشگاه‌ها فعالیت کرده است. «استارنونه» با دیدی موشکافانه به زندگی روزمره و روابط بین فردی می‌نگرد و با زبانی ساده و روان، اما در عین حال عمیق و تأثیرگذار، به توصیف احساسات، افکار و کنش‌های شخصیت‌های داستان‌هایش می‌پردازد. او با مهارت خاصی، خواننده را به درون داستان کشیده و او را به تأملی عمیق درباره زندگی و مسائل روزمره وا می‌دارد. از جمله آثار مشهور او می‌توان به رمان «بندها» و «گره» اشاره کرد. «استارنونه» همچنین در عرصه نمایش‌نامه‌نویسی فعال بوده و آثارش در تئاترهای مختلف به روی صحنه رفته‌اند. او به خاطر توانایی‌اش در ایجاد شخصیت‌های عمیق و داستان‌های پیچیده، جایزه‌های متعددی را کسب کرده است. در مجموع، «دومنیکو استارنونه» با آثارش به بررسی موضوعاتی چون: هویت، روابط خانوادگی و چالش‌های اجتماعی پرداخته و توانسته است جایگاه ویژه‌ای در ادبیات معاصر ایتالیا پیدا کند.

جملاتی از کتاب «بندها» اثر «دومنیکو استارنونه»

«اگر یادت رفته، آقای عزیز، بگذار یادت بیندازم: من زنت هستم. آن شب اول از همه چشمم به این کلمات افتاد و بی‌درنگ پرتاب شدم به دورانی که گذاشتم از خانه رفتم چون عاشق زن دیگری شده بودم. بالای نامه تاریخ داشت: ۳۰ آوریل ۱۹۷۴. چه قدر از آن دوران گذشته. از آن صبح مطبوعی که در آپارتمان ملال‌آور قدیمی‌مان در ناپل عاشق شده بودم. شاید باید همین را می‌گفتم «واندا، من عاشق شده‌م. » اما به جای این‌که رک حرف بزنم، چیزهایی گفتم بی‌رحمانه‌تر، مبهم و دور از قاطعیت. »

«آن روز بچه‌ها مثل سایه همه‌جای خانه سبز نمی‌شدند. ساندرو مدرسه بود، آنا مهد کودک. گفتم «واندا، باید یه چیزی رو اعتراف کنم: با یه زن دیگه بودم. » یکه خورد، مات‌ومبهوت نگاهم کرد. خودم هم از این حرف یکه خوردم. با صدای آهسته گفتم «می‌تونستم نگم ولی خواستم حقیقت رو گفته باشم. » بعد گفتم «متأسفم، پیش اومد. سرکوب میل و خواسته، عقب‌موندگیه. »

«واندا هر چه از دهانش درآمد نثارم کرد، فریاد زد، به سینه‌ام مشت کوبید. معذرت خواست، دوباره عصبانی شد. البته پیش‌بینی می‌کردم که قرار نیست راحت و بی‌دردسر با موضوع کنار بیاید، ولی چنین واکنشِ پُر از خشمی غافل‌گیرم کرد. زن منطقی و خوش‌ذاتی بود، برای همین باورم نمی‌شد نمی‌تواند قضیه را هضم کند. برایش مهم نبود که نهاد ازدواج دچار بحران شده، برایش مهم نبود که خانواده در بستر رنج‌آلود احتضار است و وفاداری فقط فضیلت طبقهٔ سرمایه‌دار خُرده‌پا محسوب می‌شود. دلش می‌خواست معجزه‌ای رخ دهد و زندگی مشترک‌مان استثنا باشد. می‌خواست خانوادهٔ ما سالم و طبیعی بماند. می‌خواست همیشه به هم وفادار بمانیم. به خاطر این توقعاتش بود که دلسرد و ناامید شد و می‌خواست بی‌معطلی بگویم به خاطر چه جور زنی به او خیانت کرده‌ام. سرم فریاد کشید «خیانت کرده‌ای، آره، اسمش خیانته! » و به او حرف‌های زشتی حواله کرد. »