مقدمه مولف

این چند سطر، قراره مقدمهٔ کتاب من باشه، کتابِ کنکور … و خدایی که در این نزدیکیست. وقتی اسم مقدمه اومد، پیش از همه یاد بچگی هام افتادم

روزهای خنده و گریه، روزهای رویاهای کوچولو اما ناب…

با نگاه به مسیر رفتهٔ زندگیم با خودم فکر کردم مقدمهٔ من از کجا شروع شد؟ از کدوم لحظه این مسیر رو پیدا کردم، اصلا مقدمه‌ای وجود داشته یا نه؟ آخه فقط چند روزه که سی سال از روزهای زندگیم رو پشت سر گذاشتم. به خودم که فکر میکنم میبینم سرشارم؛ سرشار از خطاها، موفقیت‌ها، گریه‌ها، خنده‌ها. سرشارم از روزهایی که تحسینم کردند و برام دست زدند و پر از روزهایی که از درون شکستم …

وقتی به مقدمهٔ این کتاب، به خودم و مسیر زندگیم فکر میکنم تنها به یک اصل میرسم، به یک راه، اینکه سرآغاز همهٔ ما خداست.

ترجیح دادم بر خلاف عادات ایرانی، همین ابتدا از منشأ این سرآغاز، از خدای نابم تشکر کنم، از آفرینندهٔ هستی، کسی که بهمون این اجازه رو داده که به رویاهامون فکر کنیم، به اونها برسیم و وقتی رسیدیم از خوشحالی بغض کنیم… از کسی که این اختیار رو داده تا دیگران رو دوست داشته باشیم، دوست داشته بشیم و اونها رو که دوستمون دارند و خوشحال کنیم. از کسی که با تمام اشتباهاتمون ما رو بالا برده اونقدر که دشمنامون تاب نیاوردن، ولی گاهی وجود کسایی که دوستمون نداشتند باعث شد، بفهمیم کجای راه رو کج رفتیم. از خدایی تشکر کنم که این فرصت رو به ما داده تا از درون بشکنیم، متحول شیم، بهش دل ببندیم و با وجود تمام گناهانی که کردیم امیدوار به بخشش و رحمتش باشیم.ِ و تمام حرف من همینه که خدا، خدای همه است. خدای من خاکستری که این مقدمه رو شروع کردم و خدای تویی که میخوای تو مسیر زندگیت بجنگی. خدایی که پشت من و تو ایستاده تا بتونیم تمام موانع، سدها و مشکلات رو کنار بزنیم و به رویاهامون برسیم، خدایی که از هر چیز و هر کس بزرگتره … میخوام از این اصل از خدای خوبم، از طعم نابش با تک تک سلولهام و تمام وجودم تشکر کنم و ازش میخوام به خودم، دوستام و تمام اونایی که برای رسیدن به میجنگن صبر بده و امید … ازش میخوام اگر روزی خطا کردیم و کج رفتیم ما رو به خاطر عشقی که به ما داره و ما به وجود نابش داریم، ببخشه که میدونم میبخشه، میبخشه و میبخشه …

اگر باز هم قرار باشه از هر دری بنویسم باز هم از خدا مینویسم، پس مقدمهٔ من همین یک واژه است؛ خدا …

با خدا شروع میکنیم و تا انتها با خدا تموم میکنیم، آره، چون خدا همین نزدیکی هاست، همین نزدیک …

یا علی

سید ایمان سرورپور