بی‌دفاع

_این لباس رو واسه کی پوشیدی؟

چشم دوختم در چشمان سرخش، خدایا قلبش…

چانه‌ام را محکم میان انگشتانش فشرد و فریاد زد:

_واسه کسی غیر از من؟

نگاه خیسم روی رگ شقیقه‌اش سر خورد. دستانش می‌لرزیدند…

چانه‌ام را رها کرد و به عادت همیشه‌اش دست در موهای لخت ش فرو برد و من از خود پرسیدم می‌توانم یک بار دیگر برای تار تارشان بمیرم؟

با درد خندید:

_اشتباه بود. از اولش اشتباه بود. یه علاقهٔ اشتباه که نباید شکل می‌گرفت ولی…

قدمی عقب رفت. . از نفس نفس زدنش ترسیدم دستش که سمت قلبش رفت وحشت زده سمتش هجوم بردم:

_بهراد

دستش را بالا آورد نگاهش سر تا پایم را از نظر گذراند. لباس عروس سفیدم…

تلخند زد: از همان تلخندهای معروفش!

_نابودم کردی…