کتاب جاده‌ای به ناکجا داستان کشوری خیالی را روایت می‌کند که جنگ داخلی‌اش تازه به اتمام رسیده است. دولت در پی ساختن جاده‌ای است که بخش شمالی و ثروتمند را به بخش جنوبی و فقیرنشین متصل کند. دو کارمند بی‌نام مامور آغاز این پروژه می‌شوند. کارمندانی که یکی از آن‌ها را به عنوان شماره ۴ می‌شناسیم و دیگری را به نام شماره ۹. این دو تفاوتی اساسی با یکدیگر دارند؛ شماره ۹ مردی عیاش و خوشگذران است و در مقابل شماره ۴ کارمندی مسئولیت‎‌پذیر و بسیار منضبط. پروژهٔ عظیم ساخت جاده هر لحظه سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. شماره ۴ و شماره ۹ هیچ تصوری از سازهٔ ساخت خود ندارند. آن‌ها نمی‌دانند که در حال ساختن جاده‎‌ای به ناکجا هستند. منتقد سایت ایندیپندنت درمورد این کتاب می‎‌نویسد: «جاده‌‎ای به ناکجا، فرمی سبک و سیال دارد و در عین حال زیبا و ظریف است. باعث می‌شود تا ما در مورد درست و غلط پیشرفت، توسعه و مداخله در سایر کشورها فکر کنیم. یک جاده با خود دارو می‌آورد، اما ارتش و جنگ‌افزارها هم از همان جاده عبور می‌کنند.»