انتشارات روزگار منتشر کرد:
جاده شاهکار کورمک مک کارتی، رمانی جذاب و آخرالزمانی است. داستان پدر و پسری که به تنهایی در آمریکای سوخته و فاجعه زده، در امتداد جاده‌ای متروک راه می‌پیمایند. هیچ جنبنده‌ای دیده نمی‌شود، جز خاکستری که با وزش باد به هر سو می‌خزد. سنگ‌ها و صخره‌ها از شدت سرما متلاشی می‌شوند. برفی خاکستری رنگ از آسمان تیره و تار در حال باریدن است. مقصدشان ساحلی ست که نمی‌دانند در آنجا چه چیزی انتظارشان را می‌کشد. هیچ چیز ندارند جز هفت تیری برای حفظ جانشان در برابر غارتگران و آدمخواران، و لباس‌هایی که به تن دارند، یک چرخ دستی… و یکدیگر را…
پسر را تماشا کرد و از میان درختان به جاده نگاهی انداخت. اینجا دیگر امن نبود. حالا که هوا کاملا روشن شده بود براحتی توسط دیگران دیده می‌شدند. پسرک روی پتو غلتید، چشمانش را باز کرد و گفت: سلام بابا.
پسرم من اینجام.
می‌دونم.
یک ساعت بعد در جاده بودند. مرد چرخ دستی را هل می‌داد. هر دو کوله پشتی داشتند. لوازم ضروریشان را داخل کوله‌ها گذاشته بودند تا در صورت لزوم چرخ دستی را همانجا رها کنند و بتوانند با کوله‌ها بگریزند. به دستهٔ چرخ، آینه کرومی موتورسیکلتی وصل کرده بود و از آن برای تماشای جاده پشت سر استفاده می‌کرد. کوله پشتی را روی شانه‌اش جابجا کرد و به دشت متروک و بایر نگاهی انداخت. جاده خالی بود.