ساموئل بکت نویسنده، نمایشنامه‌نویس و شاعر برجسته ایرلندی، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های ادبی قرن بیستم است. او که به خاطر سبک مینیمالیستی، طنز سیاه و پرداختن به پوچی زندگی شهرت دارد، نقشی اساسی در شکل‌گیری تئاتر «ابزورد» ایفا کرد.

ساموئل بارکلی بکت در ۱۳ آوریل ۱۹۰۶ در دوبلین، ایرلند، به دنیا آمد. «بکت» در دوران دانشجویی به مطالعه زبان‌های فرانسه و ایتالیایی پرداخت و استعداد ویژه‌ای در ادبیات از خود نشان داد.

پس از فارغ‌التحصیلی، «بکت» مدتی را در پاریس گذراند و با «جیمز جویس»، نویسنده نامدار ایرلندی، آشنا شد. این آشنایی تأثیر زیادی بر سبک نوشتاری او داشت.

آثار مهم ساموئل بکت

در انتظار گودو

 «در انتظار گودو» نمایشنامه‌ای دو پرده‌ای از «ساموئل بکت» است که نخستین بار در سال ۱۹۵۳ منتشر شد. این اثر برجسته، دو شخصیت اصلی به نام‌های «ولادیمیر» و «استراگون» را به تصویر می‌کشد که در مکانی بی‌نام و نشان منتظر فردی به نام «گودو» هستند؛ انتظاری که هرگز به نتیجه نمی‌رسد.

نمایشنامه با مضامینی چون: پوچی، انتظار و جستجوی معنا در زندگی، به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تئاتر ابزورد شناخته می‌شود. در ایران، ترجمه‌های متعددی از این اثر وجود دارد. یکی از ترجمه‌های خوب این اثر، ترجمه «سهیل سمی» است که توسط «نشر ثالث» منتشر شده است.

طوری که هست

 کتاب «طوری که هست» رمانی از «ساموئل بکت»، نویسنده برجسته ایرلندی، است که در سال ۱۹۶۱ منتشر شد. این اثر به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و چالش‌برانگیزترین نوشته‌های «بکت» شناخته می‌شود و به صورت تک‌گویی درونی یک راوی بی‌نام ارائه می‌گردد.

رمان به سه بخش تقسیم شده و به صورت جریان سیال ذهن، بدون نشانه‌گذاری‌های مرسوم نگارشی، روایت می‌شود. مضامین اصلی این کتاب شامل: تنهایی، رنج، و جستجوی معنا در جهانی بی‌معنا است که با سبک مینیمالیستی و زبان فشرده «بکت» ترکیب شده است.

یکی از ترجمه‌های معتبر این رمان، ترجمه «سهیل سمی» است که توسط «نشر ثالث» منتشر شده است. این ترجمه با حفظ سبک و لحن خاص بکت، توانسته است مفاهیم عمیق و پیچیدگی‌های زبانی اثر را به خوبی به فارسی منتقل کند.

تخیل را- مرده خیال کن

 «تخیل را مرده خیال کن» داستان کوتاهی از ساموئل بکت، است که در سال ۱۹۶۵ منتشر شد. داستان این اثر به صورت تک‌گویی درونی، وضعیت تخیلی در حال زوال را به تصویر می‌کشد؛ تخیلی که از نابودی خود آگاه است. «بکت» در این اثر با سبک مینیمالیستی و زبان فشرده، به مضامینی چون: آگاهی، زوال و پوچی می‌پردازد.

در ایران، ترجمه‌های مختلفی از این اثر وجود دارد. یکی از ترجمه‌های معتبر، ترجمه «غلامرضا صراف» است که توسط انتشارات «نیماژ» در سال ۱۳۹۴ منتشر شده است.

کلام آخر

بکت در طول زندگی خود جوایز متعددی دریافت کرد که مهم‌ترین آنها جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۶۹ بود. این جایزه به دلیل نوشته‌هایش که از طریق فرم‌های جدید در رمان و نمایشنامه، سرنوشت انسان مدرن را بازتاب می‌دهند به او اهدا شد. بکت تأثیر عمیقی بر ادبیات مدرن، فلسفه اگزیستانسیالیسم و تئاتر معاصر داشت. بسیاری از نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان، از جمله: هارولد پینتر، تام استوپارد و دیوید ممت، از او الهام گرفته‌اند.